PEKIN I OKOLICE

1) Pekin. Mimo że Pekin nie leży w geograficznym środku Chin, wielu – a zwłaszcza jego mieszkańcy - uważa go za dawne, obecne i przyszłe centrum kraju. W historii, kulturze, języku i kuchni wszystkie drogi prowadzą do Pekinu. Stolicą Chin Pekin został już w XIII w. – wtedy właśnie za murami Zakazanego Miasta zaczęto wydawać cesarskie edykty, które były potem rozsyłane po całym państwie. Dziś najważniejsze decyzje w kraju zapadają w Zhongnanhai, tuż obok Zakazanego Miasta. Spacer po słynnym placu Tiananmen pozwala poczuć doniosłość tego miejsca.
Pekin to siedziba wyśmienitych zespołów operowych, skansen najwspanialszych pałaców Chin, a także kolebka pieczonej kaczki. Mieszkańcy Pekinu są prostolinijni i uczciwi, prowadzą zdrowy tryb życia i potrafią cieszyć się codziennymi przyjemnościami. Niespotykany gdzie indziej akcent odróżnia ich od innych Chińczyków. W ich przekonaniu reszta kraju trajkocze w dziwacznych, obcych dialektach. Nazwa „Beijing” oznacza „Północna Stolica” i w wielu kwestiach to stwierdzenie doskonale opisuje miasto i jego role. Pekin przebył długą drogę transformacji i z zakurzonego komunistycznego miasta  lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych przeobraził się w nowoczesną metropolię z wysokimi budynkami i centrami handlowymi.

2) Pałac Letni. Yihe Yuan to rozległy kompleks cesarski położony w parku nad jeziorem Kunming, mający pełnić rolę azylu w czasie letniego skwaru. Pierwsze pawilony i świątynie zaczęły tu powstawać już 800 lat temu. Rodzina władcy zazwyczaj przybywała do Pałacu Letniego statkiem. Dziś przez wschodnią bramę na teren pałacu może wejść każdy. W XVIII w. kompleks został znacząco rozbudowany przez ówczesnego cesarza Quianlong. Stutysięczna armia powiększyła wtedy jezioro Kunming. Niedługo później, podczas II Wojny Opiumowej, anglo-francuskie wojska zdemolowały pałac. Na szczęście, cesarzowa szybko zaczęła jego odbudowę, a dziś możemy go podziwiać w otoczeniu jezior, pawilonów, świątyń i mostów.

3) Kaczka po pekińsku w zapisach kulinarnych pojawiła się po raz pierwszy pod koniec XII w. w przepisach ochmistrza cesarskiej kuchni. Plotka głosi, że najsmaczniejsze kaczki pochodzą z hodowli sąsiadujących z Pałacem Letnim. Według mieszkańców Pekinu gleba jest tam żyzna, a woda czysta, bo jak mawiają: „jeśli tę wodę pili cesarze, jest też odpowiednia dla kaczek”. Wyjątkową chrupkość dania zapewnia oddzielenie skóry od tłuszczu. Następnie mięso pokrywa się glazurą z syropu i po 24-godzinnym schnięciu zawiesza na ceglanym piecu i piecze nad ogniem z drzewa owocowego, zazwyczaj gruszy i brzoskwiń, aż staną się złocisto-brązowe i lśniące. Danie podaje się etapami: najpierw mięso z chrupiącą skórką, dymką, sosem i naleśnikami, a następnie zupę gotowaną na kościach i pozostałych częściach kaczki.

4) Wielki Mur Chiński to budowla, której nikomu nie trzeba przedstawiać. Ten symbol potęgi i nienaruszalności Chin oraz ich władców bronił cesarstwa przed najazdami ludów z Wielkiego Stepu. Wielki Mur Chiński to nie tylko sam mur, ale cały system obronny, wykorzystujący również naturalne zapory, wieże obserwacyjne i sieć fortów. Mur wybudowano z ubitej ziemi i kamieni lub murowano. Całość budowli rozciąga się na 2400 kilometrów. W 1987 wpisano go na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Odcinek w Mutinayu wzniesiono w VI w., a dzisiejszy wygląd nadano mu dziesięć wieków później. Można tu zobaczyć prawdziwie pocztówkowe oblicze tej imponującej budowli w malowniczym otoczeniu. Wbrew często powtarzanemu stwierdzeniu, Wielkiego Muru Chińskiego nie widać z kosmosu.

5) Show akrobatyczne to wydarzenie, którego nie można przegapić będąc w Pekinie. Chiny posiadają wielu światowej sławy akrobatów, bo praktycznie każde miasto czy prowincja ma swój zespół akrobatyczny, a dzieci zaczynają trenować w bardzo młodym wieku. Tradycja chińskich akrobatów sięga ponad 2200 lat temu. Show w teatrze Chaoyang to nie tylko zapierający dech w piersiach pokaz balansu i koordynacji, ale również cyrkowe sztuczki na granicy niemożliwości. Dużym uznaniem i popularnością cieszą się kolarze, kuglarze żonglujący porcelanowymi urnami, sztuki walki i spacery po linie.

6) Poranna lekcja Tai Chi odbędzie się w Świątyni Nieba. Codziennie, niedługo po wschodzie słońca, we wszystkich parkach gromadzą się adepci i mistrzowie tai chi, żeby dobrze rozpocząć dzień, ćwicząc i osiągając harmonię wewnętrzną. Tai chi było niegdyś uznawane za sztukę walki, jednak dziś coraz częściej traktowane jest jako powiązana z chińską filozofią gimnastyka medytacyjna. Tai chi nie koncentruje się na typowo rozumianym treningu fizycznym, lecz na pracy nad szczególną koordynacją ciała i umysłu, opierającą się o klasyczne koncepcje chińskiej nauki, takie jak qi – energia witalna i nei jin – siła wewnętrzna.

7) Plac Tian’anmen, czyli Plac Bramy Niebiańskiego Spokoju, jest bezdyskusyjnym symbolem Chin. Rozciąga się tuż przed Zakazanym Miastem i jest największym publicznym placem na świecie (zajmuje powierzchnię 800 na 300 metrów). Nazwa Tian’anmen oznacza Bramę Niebiańskiego Spokoju, która znajduje się na północnym krańcu placu. Zarówno plac, jak i brama powstały w 1417 roku, a podczas obchodów dziesięciolecia Chińskiej Republiki Ludowej plac został powiększony do swoich obecnych rozmiarów. Na stojący na środku placu maszt codziennie jest wciągana flaga Republiki. W 1989 roku miała tu miejsce manifestacja studentów ku czci zmarłego dwa dni wcześniej sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Chin Hu Yaobanga, uważanego za zwolennika reform politycznych w Chinach. Premier Li Penga zaproponował siłowe spacyfikowanie manifestacji, co poparł także faktyczny przywódca ówczesnych Chin Deng Xiaoping, który potępił protesty jako antysocjalistyczne i powołując się na przykład Polski stwierdził, że „ustępstwa wiodą do dalszych ustępstw”. Przygotowując się do rozprawy z demonstrantami, wprowadzono w Pekinie stan wyjątkowy. Sprowadzona z prowincji 27. Armia na rozkaz władz nocą z 3 na 4 czerwca 1989 roku, przy użyciu czołgów i ognia z broni maszynowej, rozpędziła uczestników protestów. Po zakończeniu akcji wydano komunikat głoszący, że pokojowo nastawieni żołnierze zostali zaatakowani przez studentów. Jednym z najbardziej znanych obrazów, dokumentujących protest studentów, jest fotografia wykonana przez Jeffa Widener'a (AP) przedstawiająca nieznanego mężczyznę określanego przez media jako Nieznany Buntownik lub Tank Man, który zagrodził drogę kolumnie czołgów wracających z akcji przeciw demonstrantom.

8) Zakazane Miasto, już sama nazwa miejsca pobudza wyobraźnię. Ulokowane w samym sercu Pekinu, jest największym i najlepiej zachowanym kompleksem starych budynków w Chinach. Dawny pałac cesarzy dynastii Ming i Qing, w 1987 został wpisany na listę UNESCO. Kompleks jest otoczony fosą i murem obronnym z wieżami, całość jest pokryta charakterystycznymi żółtymi dachówkami. Na długości prawie kilometra zaprojektowano 800 pałaców, wiele mniejszych pawilonów i sztuczne stawy – wszystko to tworzy spójną, zamkniętą kompozycję. W najokazalszym pawilonie Taihedian odbywały się uroczystości koronacyjne z okazji urodzin cesarza i Nowego Roku. Główne hale, podobnie jak większość budynków Zakazanego Miasta, utrzymane są w szczęśliwych w chińskiej symbolice kolorach: czerwonym (ściany i kolumny) i żółtozłotym (dachy). Charakterystyczny odcień dachówki był zastrzeżony dla pałaców cesarskich. Kompleks dzieli się na część oficjalną i prywatną i prowadzą do niego dwie bramy: Południkowa i Najwyższej Harmonii. Symetryczne założenie, oparte na podstawowej osi północ-południe, z pomocniczymi osiami równoległymi do głównej, wyrażało harmonię, która powinna panować we wszechświecie.

9) Hutongi  to tradycyjne chińskie, połączone ze sobą niskie budynki, zaprojektowane na planie prostokąta z wąskimi uliczkami. Fantastyczną możliwość zwiedzania tej części Pekinu daje wycieczka na rowerach. Dzięki temu można od podstaw poznać lokalną kulturę i z bliska przyjrzeć się codziennemu życiu. Rowerowa wycieczka potrwa około dwóch godzin.
Warunki życia w hutongach zależały od pozycji społecznej mieszkańców. Mieszkanie w dzielnicy bogatych hutongów było nobilitacją, a przed wojną lokowano w nich zagraniczne placówki dyplomatyczne i handlowe. W biednych hutongach większość ulic nie posiadała utwardzanej nawierzchni i w czasie deszczy zamieniała się w błotne potoki. W 1949 r. w Pekinie było 7000 hutongów, pod koniec lat 80. XX wieku 3600, a na początku XXI wieku pozostało jedynie około 2000 zespołów starych domostw.

10) Świątynia Nieba, zwana czasem Ołtarzem Nieba, to cały kompleks sakralnych budowli taoistycznych. Chińscy cesarze odwiedzali je podczas corocznych ceremonii, w czasie których modlono się do Nieba o obfite plony. Cesarz Chin uważany był za Syna Niebios, a także pośrednika pomiędzy Niebem i Ziemią. Mieszkańcy Pekinu nie mieli prawa uczestniczyć w obrzędzie. Nie mogli nawet obserwować poprzedzającej go procesji dworu cesarskiego z Zakazanego Miasta do kompleksu świątynnego. Na czas jej przejścia musieli zamknąć się w domach, zaryglować okna i zachować milczenie.
Świątynia Nieba uważana jest za świątynię taoistyczną, ale chińska wiara w Niebo, popularna szczególnie wśród panujących dynastii, występowała jeszcze przed powstaniem taoizmu. Niektóre z budynków kompleksu mają wyjątkowo ciekawe nazwy: Pawilon Modlitwy o Urodzaj, Smocze Kolumny, Cesarskie Sklepienie Nieba czy Ściana Szeptów.  Kompleks wpisano w 1998 na listę UNESCO. Tutaj odbędzie się poranna lekcja tai chi.

GUILIN I OKOLICE

1) Guilin to miasto w południowych Chinach, które swoją sławę zawdzięcza umiejscowieniu w środku niezwykłego krasu nad brzegiem rzeki Li. Obszar Guilin zalany był kiedyś całkowicie wodami morza, ale wynurzył się w wyniku gwałtownego wypiętrzenia. Właśnie rzeką Li odbędzie się półdniowy rejs wśród wapiennych formacji krasowych oraz pól ryżowych. Uczestnicy będą mieli możliwość przypatrzenia się życiu wiosek ulokowanych nad rzeką oraz podziwiania zmieniającego się krajobrazu. Rejs zakończy się w miejscowości Yangshuo.

2) Yangshuo jest miasteczkiem, które wielu uważa za piękniejsze i ciekawsze niż niedalekie Guilin. To miejsce ukochane przez niezależnych podróżników, którzy doceniają jego wyjątkową i niepowtarzalną urodę.

3) Reed Flute jest naturalną wapienną jaskinią, upiększoną wielokolorowym oświetleniem. Jest bezwzględnie jedną z największych atrakcji regionu. Powstała ponad 180 milionów lat temu, a jest znana od 1200 lat. Jaskinia otrzymała swoją nazwę od rosnącej w pobliżu trzciny, z której wytwarza się fujarki. W jaskini można  podziwiać stalaktyty, stalagmity i inne formacje skalne. Ponadto, w środku znajduje się ponad 70 atramentowych inskrypcji, datowanych na koniec VIII wieku, okres rządów dynastii Tang, co potwierdza, że jaskinia była atrakcją turystyczną już w czasach starożytnych. W 1940 roku została ponownie odkryta przez grupę uchodźców.

HONG KONG I OKOLICE

1) Hong Kong jest całkowicie bezpiecznym i fantastycznie zorganizowanym miastem. Jest jednym z dwóch Specjalnych Regionów Administracyjnych i przez 150 lat był rządzony przez Wielką Brytanię. Chiny zobowiązały się pozostawić temu regionowi do 2047 roku dużą autonomię, z wyjątkiem polityki zagranicznej i sił zbrojnych. Z powodu małej ilości miejsca przeznaczonej pod zabudowę nie pozostało w Hongkongu zbyt wiele kolonialnych zabytków. Miasto odznacza się nowoczesną zabudową i słynie przede wszystkim z mnogości drapaczy chmur, które są tu licznie stawiane ze względu na ograniczoną powierzchnię. Wymienić można np. Międzynarodowe Centrum Handlu, oddane do użytku w 2010 roku, posiadające 118 kondygnacji i 484 m wysokości. Jednym z najwyższych i najbardziej rozpoznawalnych budynków w Hongkongu jest też siedziba Bank of China Tower. Budynek ten wywołał liczne kontrowersje. W roku jego ukończenia (1990) okazało się, że nie jest zgodny z powszechnie stosowanymi w budownictwie chińskim zasadami feng shui, gdyż miał ostre kąty. Nieprawidłowe było również umieszczenie dwóch anten na dachu.
Hong Kong jest jednym z najbardziej zaludnionych obszarów świata. Posiada też jeden z najgłębszych portów. Z ciekawostek warto wymienić również fakt, że Hong Kong jest pierwszy na świecie pod względem IQ mieszkańców.  Średnia regionu wynosi 107. Jest także jedynym miastem na świecie, gdzie jeżdżą dwupiętrowe tramwaje.

2) Shenzhen usytuowane jest niemalże na obrzeżach Hong Kongu, po północnej stronie. Jest pierwszą w Chinach – i jedną z najlepiej prosperujących – Specjalną Strefą Ekonomiczną, dzięki czemu miasto dynamicznie rozwinęło się z wioski rybackiej w potęgę gospodarczą. Dziś Shenzhen jest wielkim ośrodkiem gospodarczym i finansowym z rozwiniętym przemysłem informatycznym, elektronicznym, nowych materiałów, urządzeń medycznych, poligraficznym, spożywczym, chemicznym, włókienniczym i maszynowym. Posiada również duży morski port handlowy. Najwyższym budynkiem jest Kingkey 100 o wysokości 442 metry, posiadający 100 pięter biurowych i hotelowych. W Shenzhen odbędzie się spotkanie w siedzibie i fabryce TP-LINK.

3) Wzgórze Wiktorii jest obowiązkowym miejscem do zobaczenia podczas wizyty w Hong Kongu. To najwyższe wzniesienie na wyspie Hong Kong i w całej byłej kolonii wznosi się na wysokość ponad 55o metrów ponad wodami zatoki. Słynie przede wszystkim ze spektakularnego widoku na rozciągające się u stóp góry miasto i jego porty. Podczas wycieczki na szczyt udamy się na punkt widokowy, z którego rozciąga się najbardziej efektowna panorama.

4) Wioska Rybacka Aberdeen to miasteczko na wodzie, słynne m.in. dzięki znakomitym restauracjom serwującym świeże owoce morza. Warto także wiedzieć, że tu kręcono sceny do kultowego filmu z Bruce’m Lee „Wejście Smoka”.

5) Wieczorny rejs po zatoce uwieczni spektakularny pokaz sztucznych ogni, który rozpocznie się ponad dachami miasta o godzinie 20.00. Z pokładu łodzi będzie można łatwo dojrzeć fajerwerki rozświetlające niebo oraz drapacze chmur i ich odbicia w wodach zatoki. Podczas wycieczki dopłyniemy do wschodniego końca Półwyspu Kowloon. W trakcie rejsu będzie serwowana kolacja w formie bufetu, a na żywo wystąpi lokalny zespół.

6) Wizyta na targu jadeitowym pozwoli poznać jeden z ważnych elementów kultury chińskiej - jadeit. Kamień, w różnych rozmiarach i odcieniach, wiąże się z długim życiem i zdrowiem. Jest gładki i chłodny w dotyku, wiele osób nosi jadeitową bransoletkę dla ochrony przed różnorodnymi zagrożeniami. Tradycją jest, że babcie kupują kawałek kamienia swoim nowonarodzonym wnukom. Ale oprócz jadeitu na targu można kupić różnego rodzaju pamiątki i elementy kultury chińskiej – znaki, perły, porcelanę…